نقش انقلابی بیتکوین برای نجات اقتصاد ونزوئلا و ایران
نقش انقلابی بیتکوین برای نجات اقتصاد ونزوئلا و ایران.
از آنجایی که ونزوئلا و ایران خود را درگیر انقلاب ارزهای دیجیتال می بینند، آیا این امر می تواند امپراتوری روم را از فروپاشی درگیری های داخلی و تورم فلج کننده نجات دهد؟
دو بحران ارزی به فاصله دو هزار سال. ونزوئلا امروزی و امپراتوری روم بیشتر از آن چیزی که فکرش را می کنید، مشترک هستند. هر دو به خوبی خطرات تورم فزاینده و سقوط اعتماد سرمایه گذاران را می دانند. اما، تنها یکی از آنها رمزنگاری را در کنار خود دارد. پول رسمی ونزوئلا، بولیوار، به مدت نیم دهه به دلیل کاهش مکرر ارزش پول، افزایش حداقل دستمزد و افزایش قابل توجه هزینه های عمومی، از تورم شدید رنج می برد.
امپراتوری روم برای یک دوره طولانی چندین قرن از مزایای تجاری عظیم مرتبط با اولین ارز فیات در جهان برخوردار بود، همانطور که در کتاب من از پوگنر آمده است: موفقیت و شکست اقتصادی بررسی شده است. پول رومی از سه سکه تشکیل شده بود: طلا (اورئوس)، نقره (دناریوس) و سکه های مسی یا برنجی (سسترتیوس و دوپوندیوس). با وجود نوسانات در ارزش فلز زیربنایی، نرخ مبادله بین آنها با فرمان امپراتوری ثابت شد. این نوآوری مالی به ظاهر ساده، ثروت و فرصت تجاری بیشمار را برای شهروندان امپراتوری روم به ارمغان آورد و به انتقال روم باستان از امپراتوری وابسته به غنایم جنگ و فتح امپراتوری به امپراتوری مبتنی بر تجارت، بازرگانی و آزاد منجر شد.
درست مانند ارزهای مدرن، زیربنای آن یک سیستم بانکی پیچیده بود که امکان خرید و فروش کالاها را بدون انتقال فیزیکی فلزات گرانبها فراهم می کرد. بیشتر پول آنها نیز مانند پول ما بود: بانکها در زمانی که وام میدادند، از هوای آنها ساخته میشدند. درست مانند اقتصادهای مدرن، اکثریت عرضه پول رم به جای پول نقد در گردش، در سپرده های بانکی نگهداری می شد. اگرچه تراکنشهای الکترونیکی امروزی سریعتر هستند. اما اگر از کارت گرافیک یا اسب و گاری استفاده کنید، این روند تقریباً یکسان است.
مانند ونزوئلا امروزی، مخارج عمومی غیرمسئولانه و تحقیر پول در امپراتوری منجر به افزایش تورم، سقوط اعتماد سرمایهگذاران و کنار گذاشتن اعتماد مصرفکننده شد که پایههای نوآوری در نرخ ارز بود. اما، اگر رومیها، به موازات شهروندان ونزوئلا امروز، با اتر (ETH) معامله میکردند یا اگر دولت «دناریوس دیجیتال» ایجاد میکرد، آیا امپراتوری میتوانست زنده بماند؟
رم و کاراکاس به فاصله قرنها با خطر مشابهی روبرو هستند: تورم شدید
از زمان امپراتور فیلیپ عرب (244 تا 249 پس از میلاد)، سیستم مبادله ثابت از بین رفت. هر روز به دلیل متغیر بودن نرخ ارز، فعالیت تجاری دشوارتر می شد. اثر معادل این خواهد بود که ده اسکناس یک دلاری یک روز ارزش یک اسکناس ده دلاری داشته باشد و روز بعد یک اسکناس پنج دلاری ارزش داشته باشد. شهروندان دیگر ارزش پول خود را نمی دانستند و در نهایت فعالیت اقتصادی کاهش یافت.
این یک سقوط چشمگیر برای اولین ارز تحت کنترل دولت در جهان بود که برای پرداخت کالاها از بریتانیا تا یهودیه تا آفریقای پروکنسولاری استفاده می شد. برخلاف اجداد رومی خود، ارزهای دیجیتال راه حلی نوآورانه به شهروندان ونزوئلا ارائه کرده اند. آنها می توانند بولیوار را با استفاده از ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین (BTC)، اتر، دش (DASH) و EOS دور بزنند. ایران نیز امیدوار است از بخش استخراج ارز دیجیتال در حال رشد، برای تقویت اقتصاد خود استفاده کند؛ در حالی که هنوز تحت محاصره تحریم های ایالات متحده است.
روی آوردن به ارزهای دیجیتال، علیرغم بسیاری از پیشرفتهای تکنولوژیکی و اجتماعی که انجام دادند، گزینهای در دسترس رومیها نبود. در عوض، سقوط پول رومی منجر به کاهش فعالیتهای اقتصادی شد، فقر اقتصادی را به مناطقی که زمانی پر رونق بودند رساند و شروع یک نزول اقتصادی طولانی و آهسته را آغاز کرد که هرگز از آن خارج نمیشد.
رومی ها میتوانستند ضرابخانه ای از رمزارز بسازند.
کریپتوکارنسی همچنین رومی ها را از داشتن ضرابخانه راحت می کرد. سرانجام یافتن طلا و نقره برای ساخت سکههای جدید برای رومیها سختتر شد، بنابراین دولت با افزایش مقدار فلزات اساسی تقلب کرد. این منجر به تورم شد که در نهایت باعث شد مردم اعتماد خود را به پولی که دارند از دست بدهند. فروپاشی اعتماد با جنگ داخلی در سال 193 پس از میلاد بدتر شد که منجر به اصلاحات ارزی کلیدی شد که کنترل متمرکز ارز را کنار گذاشت. زمانی که این کنترل از بین رفت، تولید و تجارت رو به افول رفت.
مانند ونزوئلا، تورم فزاینده، از دست دادن اعتماد به دولت و ناآرامی های مدنی منجر به فروپاشی سیستم بانکی و در نهایت، سقوط اقتصادی تمام عیار شد. اما، بر خلاف رومیها، کاهش پول متمرکز راهی برای خروج از زوال اقتصادی برای ونزوئلا فراهم میکند، نه میخ آهسته در تابوت که برای امپراتوری بود.
ارز رمزنگاری شده توسط ونزوئلایی ها برای همه چیز از رزرو هتل گرفته تا تحویل پیتزا استفاده می شود. در حالی که دولت پرزیدنت مادورو پترو را آزاد کرد، رمزارز نیز علیه آنها استفاده شده است. رقیب مادورو، رئیس مجلس ملی، خوان گوایدو، از استیبل کوین USD Coin (USDC) برای دور زدن بانکهای ونزوئلا و ارسال کمکهای بشردوستانه به کارکنان مراقبتهای بهداشتی استفاده کرده است.
رمزارزهای رومی میتوانستند تا دوران مدرن زنده بمانند.
دولتهای ونزوئلا، ایران و جاهای دیگر که امروزه به دنبال پذیرش ارزهای دیجیتال به عنوان ارزهای رسمی هستند، باید به مثال رومی توجه کنند. این نشان میدهد که اگر عرضه پول توسط سازمانهای مختلف حتی رقیب کنترل شود، چقدر ممکن است بد پیش برود.
شاید اگر رومیها به ارز فیزیکی متکی نبودند، بلکه به ارز دیجیتال دسترسی داشتند، شاید با فروپاشی اقتصادی و درگیریهای درونی، این ارز بیثبات نمیشد. اگر چنین است، شاید امروز مردم ونزوئلا از بیت کوین یا اتریوم استفاده نمی کردند، بلکه از یک ارز دیجیتالی به ارث رسیده از زمان نرون و وسپاسیان استفاده می کردند.