تئوری مولتی ورس چیست | تفاوت مولتی ورس با متاورس

متاورس در آینده مورد بحث و چالش های فراوانی قرار خواهد گرفت. زیرا افراد مختلف از جمله خالقان متاورس نظرات متفاوتی در مورد آن چه که قرار است باشد، دارند. در واقع این همان چیزی است که شما انتظار دارید به اینترنت نسل جدید تبدیل شود. این برای انسان های مختلف متفاوت خواهد بود، زیرا قرار است در خدمت همه باشد و همگان بتوانند در این فضای مجازی جدید زندگی کنند.

در این مقاله دو مفهوم و چالش متاورس و مولتی ورس را با هم دیگر بررسی می‌ کنیم.

متاورس چیست؟

در مقالات گذشته سایت یورپی، ما در مورد ماهیت کلی متاورس مقاله ای منتشر کرده ایم و در این جا توضیحات مختصری برای روشن شدن بیشتر مخاطبان ارائه می کنیم.

متاورس یک شبکه انبوه مقیاس‌ پذیر و قابل تعامل از جهان‌ های مجازی سه‌ بعدی، در زمان واقعی است که می‌ تواند به طور همزمان و مداوم توسط تعداد بسیار نامحدودی از کاربران با حس حضور فردی و با تداوم داده‌هایی مانند هویت، تاریخ، حقوق، اشیاء، ارتباطات و پرداخت‌ها. تجربه شود. این تعریف کوتاهی از متاورس به نقل از اینفلوئنسر این حوزه، متیو بال است.

بنابراین، بر خلاف برخی از نظرات عمومی متاورس فقط واقعیت مجازی یا واقعیت افزوده نیست. مجموعه‌ ای از بازی‌ های آنلاین چند نفره، مراکز خرید مجازی، محیط‌ های اجتماعی یا شبیه‌ سازی نیست. همچنین این یک محصول آینده نیست که صرفاََ توسط شرکت متا، شرکتی که قبلاً فیسبوک نام داشت، ساخته شود. در واقع متاورس شامل همه این چیزها خواهد بود، اما برای رسیدن به تکامل، همچنان باید توسعه پیدا کند.

Multiverse یا چند جهانی چیست؟

مولتی ورس در لغت به معنای جهان های متعدد است. چند جهانی ایده مفهومی است که هنوز اثبات نشده است، اما نظریه ها در مورد آن احتمالا به قدمت تمدن ما خواهد بود و همواره مورد بحث و کنجکاوی نسل های قبل نیز قرار گرفته است.

یکی از این نظریه‌ ها می گوید: از آن جایی که کیهان متشکل از ذرات اتمی است که به‌ طور تصادفی حرکت می‌ کنند. جهان ما یکی از جهان های متفاوتی است که می‌ تواند وجود داشته باشد؛ هر کدام تاریخ متفاوتی دارند و گاهی اوقات قوانین فیزیکی متفاوتی دارند.

تفسیر جهان‌ های متعدد فیزیک کوانتومی ادعا می‌ کند که نه تنها جهان‌ های جایگزین دیگری ممکن است، بلکه همه آن ها به طور همزمان وجود دارند. این مبتنی بر اصول بر هم نهی کوانتومی است؛ که می گوید: هر ذره هم در حالت A است و هم در حالت مخالف تا زمانی که مشاهده شود و حالت کوانتومی آن در یکی یا دیگری مستقر شود. تفسیر جهان های متعدد نشان می دهد که در هر مشاهده ای از این قبیل جهان های موازی ایجاد می شود. به عنوان مثال: یکی در حال خواندن و به پایان رساندن خواندن این مقاله است و دیگری جایی که این کار را نمی‌ کند و تعداد نامتناهی جهان که در آن‌ ها اینترنت وجود ندارد و این مقاله نیز وجود ندارد.

حال مجموعه همه این جهان های موازی «چندجهانی» است. در این چارچوب، همه آن ها قوانین فیزیک یکسانی دارند، اما برخی از نظریه های کیهان شناسی ادعا می کنند که تعداد بی نهایت جهان نیز وجود دارد که قوانین و ثابت های فیزیکی متفاوتی در آن ها اعمال می شود. اما اصل اساسی این است که هر جهان در چند جهانی مجزا است. اگر چه نظریه‌های بسیاری در مورد چگونگی امکان سفر از یک جهان به دیگری وجود دارد.

تفاوت های متاورس و مولتی ورس

با وجود تفاوت های اساسی میان متاورس و مولتی ورس، آن ها اغلب با هم دیگر ترکیب می شوند. در حال حاضر بسیاری از شرکت ها و سازمان ها در حال ساخت دنیای مجازی هستند. برخی از آن ها در حال حاضر دارای جوامع آنلاین با مخاطبان زیادی هستند که از دنیای خود استفاده می کنند. درست مانند استفاده ما از متاورس یک محیط دیجیتالی پایدار می تواند با افراد دیگر استفاده شود و فعالیت های واقعی را بدون نیاز به یک محیط واقعی ارائه کند. مانند تعامل اجتماعی، خرید، سرمایه گذاری، کار، رفتن به رویدادها و ساختن خانه…

اما هنوز متاورس نداریم. شرکت‌ های توسعه‌ دهنده متاورس مانند Epic Games یا مایکروسافت ممکن است دوست داشته باشند به تجربه واقعیت مجازی خود به عنوان متاورس اشاره کنند، اما این گمراه‌ کننده است و آن چه اکنون داریم، یک چند جهانی است.

در اساسی ترین سطح، تفاوت بین متاورس و چند جهانی قابلیت همکاری است. با این وضعیت هیچ تعریف رسمی از چند جهانی در این زمینه وجود ندارد؛ اما قطعه گمشده ای که متاورس را در آینده «واقعی» می کند، همین قابلیت همکاری با دیگران است.

ادغام دنیای فیزیکی با مجازی

راه دیگر برای درک متاورس دیجیتال این است که تا زمانی که واقعیت مجازی از دنیای فیزیکی جدا باشد، ما هنوز در عصر چند جهانی هستیم. فرا وجه “واقعی” تعامل عمیق بین دو قلمرو را امکان پذیر می کند. به عنوان مثال: هنگامی که شما یک ماشین را در واقعیت فیزیکی خریداری می کنید، بلافاصله در متاورس در دسترس می شود. یا وقتی در دنیای مجازی قانون را زیر پا بگذارید، از شغل واقعی خود اخراج خواهید شد. یا وقتی در دنیای فیزیکی پایی را بشکنید، راه رفتن در متاورس نیز سخت می شود. متاورس مانند یک بُعد اضافی یا لایه مجازی از جهان فیزیکی ما خواهد بود.

این به دنبال تفسیر چند جهانی توسط Raph Koster، یک طراح بازی تاثیرگذار است. وی یک پیشرو اولیه برای متاورس است و Metaplace را ساخت و فروخت.

از دیدگاه فناوری، این مدل به این معنی است که آن چه در متاورژن «واقعی» وجود دارد به صورت واقعیت افزوده یا هولوگرام نمایش داده شده در مکان‌ های فیزیکی، یا فقط داده‌ هایی که می‌ توانید آزادانه در دنیای فیزیکی به آن‌ ها دسترسی داشته باشید، در دسترس خواهد بود، در حالی که مرحله چندجهانی آن به شما نیاز دارد. برای ورود به واقعیتی مجزا با ساختار زمانی-مکانی خاص خود.

ادغام چند جهانی تجربیات آنلاین به متاورس

ما در حال حاضر در مولتی ورس یا همان چند جهانی زندگی می کنیم. چه برای بازی های آنلاین (Fortnite، GTA، Minecraft)، تجارت (Microsoft Mesh، Horizon World)، علم، پزشکی، مهندسی (nVidia omniverse) یا صرفاً برای داشتن یک زندگی مجازی با حرفه و ثروت مجازی ساخته شده باشند (VRchat، Decentraland). تمام تجربیات واقعیت مجازی موجود شانس بسیار واقعی برای ارائه ویژگی‌ های متاورس در اکوسیستم‌ های دیجیتال فردی  را دارند. اما برای تبدیل تجربیات آنلاین از چند جهانی به متاورس، این جهان های مجازی باید به یکدیگر متصل شده و با واقعیت فیزیکی ادغام شوند. برای مثال تا زمانی که نتوانید ماشینی را که در GTA دزدیده اید، در بازار سیاه Decentraland بفروشید، ما هنوز در مرحله ای از بازی های آنلاین هستیم. شاید در ادامه مسیر، شاهد جنگ‌ های تجاری یا مشارکت‌ های دو جانبه بین شرکت‌ هایی باشیم که در Oculus Horizon و Microsoft Mesh تأسیس شده‌ اند. یا ببینیم که استخراج‌ کنندگان در Minecraft مواد مجازی را به توسعه‌ دهندگان املاک و مستغلات در Sandbox می‌ فروشند.

متاورس واحد

متاورس و مولتی ورس بر اساس نحوه مدیریت هویت ما و خطی بودن زمان در حال حاضر از هم دیگر متمایز می شوند. متاورس در یک صورت تبدیل به یک “چیز واقعی” خواهد شد که چیزی بیش از یک روند هیجان انگیز باشد و به یک حباب در فناوری تبدیل نشود. سه مانع مهم بین چند جهانی از بسیاری از جهان ها و یک متاورس عبارتند از: قدرت محاسباتی، فناوری غوطه ور و قابلیت همکاری. اگر پیشرفت تکنولوژی ادامه پیدا کند و محاسبات کوانتومی در دسترس قرار گیرد و امکان حضور هزاران نفر در یک فضای مجازی فراهم شود، بر مانع تکنولوژیک غلبه کرده و به طور همزمان وارد فاز بعدی زندگی در بسیاری از دنیاهای مجازی خواهیم شد. اما قابلیت همکاری یک چالش تکنولوژیکی و اجتماعی است. بحث در مورد مجموعه ای از پروتکل ها، رابط ها و استانداردهای برنامه نویسی لازم برای اتصال جهان های مجازی مجزا، احتمالاً به قدمت مفهوم فضای مجازی است. ممکن است یک متاورس متحد برای اطمینان از تداوم هویت و مالکیت نیاز به توسعه یک سیستم اقتصادی مشترک یا یک بلاک چین با یک صادرکننده مشترک NFT داشته باشد.

اداره آینده یک دنیای مجازی

با قضاوت بر اساس چشم‌ انداز سیاسی کنونی و ماهیت جهان‌ های مجازی بزرگ موجود که بر پایه‌ ارزش‌ های آزادی‌ خواهی بنا شده‌ اند، آینده متاورس احتمالاً تا حد زیادی یک چند جهانی باقی خواهد ماند. یا شاید ما به سمت دنیای چند متا جهانی می‌ رویم. محیط ها هر یک از این ها می توانند قوانین متفاوتی را اتخاذ کنند که توسط دولت ها، دنیای شرکت ها و قوانین مستقل تصمیم گیری می شود. اما در این زمینه سرمایه‌ گذاری سرمایه‌ ای که به سرعت در حال رشد و تغییر است، مسیر آینده ممکن است خیلی زود تعیین شود. توسط هر کسی که ابتدا بر این حوزه تسلط یابد. چه یک شرکت توسعه متاورس، یک کنسرسیوم کوچک متشکل از اولین حرکت‌کنندگان، یا یک اتحاد مردمی.

نظر شما در رابطه با مولتی ورس چیست؟

دیدگاه خود را در بخش نظرات برای ما بنویسید.